📚 Ty i Twój rozmówca macie zupełnie inne poglądy polityczne…
Zaczynacie rozmawiać na temat lockdownu gospodarki, praw kobiet, wolności sądów…
Widzicie już oczami wyobraźni jak przebiega dyskusja, a może kłótnia❓

Jeszcze kilka lat temu deklaracja wsparcia partii politycznej nie powodowała takich awantur w przestrzeni publicznej.

A teraz❓

Emocje rosną w zasadzie z dnia na dzień…
Paski na kanałach informacyjnych, ofensywne reportaże w mediach…
Jak dzisiejsze media każą nam gardzić sobą nawzajem❓

📙 Na to pytanie z książki „Nienawiść sp. z o.o.” odpowiem Wam w 10. punktach… Dziesięciu Przykazaniach Nienawiści (tak je nazwał Autor).

Zróbmy test… włączcie program informacyjny. Wasza orientacja polityczna nie ma znaczenia.
Przeczytajcie poniższe 10. „przykazań” i zauważcie, że prawie każdy program polityczny „odhacza” większość z tych punktów:

1. Istnieją tylko dwie ideologie – są tylko dwa „pudełka” z dopuszczalnymi opiniami.
2. Między tymi dwoma ideologiami trwa wieczna wojna.
3. Nienawidzi się ludzi, a nie instytucji.
4. Wszystkiemu winny jest ktoś inny – Jeśli da się oskarżyć przeciwnika politycznego to media przygotują z tego materiał. Jeśli nie – patrz pkt 5.
5. Nic nie jest winą wszystkich – Autor podkreśla, że jeśli jakiś problem jest w równym, czy niemal w równym stopniu winą obu partii, z reguły się nim media nie zajmują … tzn. ktoś na pewno się tym zajmie, ale taka wiadomość nie zawładnie cyklem newsów, nie zaistnieje. Ktoś powinien zawsze być „bardziej” winny, niż inny.
6. Nie kombinuj, kibicuj. Pamiętacie jak często padają słowa w polityce słowa przełożone ze świata sportu np. „cios poniżej pasa”, „nokaut”, „atak z zaskoczenia”. Znamienna jest konkluzja Autora, że w 2016 r. przy wyborach prezydenckich media hodowały kibiców, a nie czytelników.
7. Ze swoja drużyną aż po grób.
8. Nasz przeciwnik to dosłownie Hitler.
9. W walce z Hitlerem wszystkie chwyty są dozwolone.
10. Miej poczucie wyższości.

Książka opowiada o realiach USA, Donaldzie Trumpie i stosowanych tam przez media zagrywkach.
Po lekturze byłem naprawdę zaskoczony. Jest to książka, którą można w znacznej większości odnieść do polskiego życia politycznego.

✔ Jest to pozycja obowiązkowa dla osób, które choć trochę śledzą życie polityczne, aby lepiej zrozumieć zagrywki mediów i może choć odrobinę przestać się kłócić, a zacząć prowadzić dialog.

Co Twoim zdaniem może podnieść kulturę dialogu w Polsce❓